Marlies Havik

Met gezond verstand doen wat het beste is.

Sinds 2002 woon ik in Velsen. Met 2 kinderen, 12 en 13 nu. Mijn man overleed in 2012. Ik werkte tot 2005 bij KPN. Vanuit het vrijwilligerswerk dat ik deed (voorzitter wijkplatform, voorzitter MR basisschool, lid PVOS actiecomité tegen overlast Schiphol, projectorganisatie Havenfestival en 4 andere clubs) kreeg ik te maken met de gemeente. Sinds 1 november ben ik steunfractielid voor de PvdA. Ik kijk als burger van buitenaf naar de gemeente en de raad. Fris van buiten, met gezond verstand, stel ik kritische vragen.

Hoe kun je controleren of de Raad het goed doet? De discussie is lastig te volgen en de stukken zijn moeilijk te lezen. De gemeenteraad zit daar, gewone mensen hier en ze weten van elkaar niet waar het over gaat. Hoe kan dat beter? Hoe gaan we om met de financiële risico’s van alle nieuwe taken die de gemeente krijgt? Wat kan de gemeente doen als het mis gaat? AWBZ, WMO, Jeugdzorg worden uitbesteed aan organisaties die door 4 of meer gemeentes worden aangestuurd. Als alle gemeentes vinden dat het prima gaat en onze inwoners niet, wat kunnen wij dan nog doen? Hoe regel je dat goed nu het nog kan?

Als de gemeente moet bijbetalen, waar komt dat geld dan vandaan en hoe kun je nu zorgen dat die dingen straks veilig zijn? De gemeenteraad bestuurt op hoofdlijnen. Logisch. Dan komt er een plan met ambities en goede bedoelingen zonder concrete acties. Hoe weet je dan of je erop kunt vertrouwen dat er concrete acties komen? Hoe weet je wat luchtfietserij is en wat echt goed komt?

Ik kijk nu nog van buiten tegen de gemeente aan. Na een inwerktijd kan ik meedenken in de stukken. Ik zal altijd blijven zoeken naar de gewone gezond verstand vraag die eronder ligt. Waar hebben we het over en wat is handig voor iedereen?

Mijn oma ging met de Blauwe Knoop langs de deur. Mijn vader wilde niemand doden en werd principieel dienstweigeraar. En er werd altijd minder uitgegeven dan er binnen kwam. Die wortels zitten diep. Mijn hart zit links. Niet zoek-het-zelf-maar-uit, maar samenwerken, elkaar helpen. Jij kan dit, ik kan dat, samen kunnen we alles. Maar wel met gezond verstand. Je best doen. Je eigen zaken op orde hebben. En wel goed verzekerd tegen pech. Want bij pech moet je elkaar helpen. Zelfs als dat eigen schuld is, fouten maken we allemaal. Samen komen we er wel.

Lees meer over haar als steunfractielid.